Serüven

bir insanın iki tercih hakkı vardır;

birini köpek gibi aşık olup duygularını yitirdiğinde kullanır,

diğerini de evlenip güzel bir yaşam hazırladığında kendine, yeniden yitirdiklerini kazandığı zaman.

bu sırada senin yapman gereken tercihler arasındaki tecrübeni hissettiklerine yansıtmak.

artık kendini kaybettirecek kadar hayattan koparan o aşkı kaçırsan da en azından huzurlu bir hayat sürmek için.

Kadınlar...

ÖNSÖZ:
Geçmişin güzelliği geçmiş olmasındandır. Gelgelelim, perdenin ne zaman kapandığını kadınlar hiç bilmezler. İlle bir altıncı perde isterler, oyunun çekiciliği kalmayınca sürdürmeye bakarlar. Onlara kalsa, her güldürü acıklı bir oyunla biter, her acıklı oyun da güldürü olur çıkar. Pek hoş yapmacık yaratıklardır ama, sanat anlayışı yoktur onlarda.

Küçük kız araya girdi:
Perdenin arkasında saklanan küçük kızı farketseydi erkek, sahne tozunu yutmaktan içindeki kelebekler ölmezdi. yeni yüzler aramasaydı erkek, yüzlerin, gözlerin rengi başka başka da olsa gözyaşlarının renginin aynı olduğunu anlardı. oyunun sonu ne olursa olsun kaçmazdı arka kapıdan küçük kız. geçmiş geçmişte kalsın kirletmeyelim çirkin şimdilerimizle diyerek kaçmazdı.

Erkek şaşkınlıkla konuşmaya başladı:
Önceden böyle güzel yazdığını bilseydi gözlerinde tomurcuk açan sevgilisinin erkek, ikinci el lafların büyüsüne kapılmazdı, pörsüyen yüreklerden duyduğu. Önceden sahne tozlarını yutkunmaktan konuşabilseydi küçük kız, belki acıların sakinleştirici etkisini yaşatırdı benliğine erkeğin. sahne kapandığında gerçek hayata dönmeseydi kız, hep oyunda kalsaydı belki erkek de onla birlikte sahneye çıkardı.

ikisi de son kez birbirlerine bakarak sustular. artık gözlerinden hiçbir şey görünmeyeceğini bile bile birbirlerinin acılarından nefret duyuyorlardı...