Kadınlar...

ÖNSÖZ:
Geçmişin güzelliği geçmiş olmasındandır. Gelgelelim, perdenin ne zaman kapandığını kadınlar hiç bilmezler. İlle bir altıncı perde isterler, oyunun çekiciliği kalmayınca sürdürmeye bakarlar. Onlara kalsa, her güldürü acıklı bir oyunla biter, her acıklı oyun da güldürü olur çıkar. Pek hoş yapmacık yaratıklardır ama, sanat anlayışı yoktur onlarda.

Küçük kız araya girdi:
Perdenin arkasında saklanan küçük kızı farketseydi erkek, sahne tozunu yutmaktan içindeki kelebekler ölmezdi. yeni yüzler aramasaydı erkek, yüzlerin, gözlerin rengi başka başka da olsa gözyaşlarının renginin aynı olduğunu anlardı. oyunun sonu ne olursa olsun kaçmazdı arka kapıdan küçük kız. geçmiş geçmişte kalsın kirletmeyelim çirkin şimdilerimizle diyerek kaçmazdı.

Erkek şaşkınlıkla konuşmaya başladı:
Önceden böyle güzel yazdığını bilseydi gözlerinde tomurcuk açan sevgilisinin erkek, ikinci el lafların büyüsüne kapılmazdı, pörsüyen yüreklerden duyduğu. Önceden sahne tozlarını yutkunmaktan konuşabilseydi küçük kız, belki acıların sakinleştirici etkisini yaşatırdı benliğine erkeğin. sahne kapandığında gerçek hayata dönmeseydi kız, hep oyunda kalsaydı belki erkek de onla birlikte sahneye çıkardı.

ikisi de son kez birbirlerine bakarak sustular. artık gözlerinden hiçbir şey görünmeyeceğini bile bile birbirlerinin acılarından nefret duyuyorlardı...